Βαρβάκειος αγορά

Το βλέμμα στρέφεται στην καρδιά της πιο παλιάς, μεγάλης και πολυπολιτισμικής αγοράς του ιστορικού κέντρου της Αθήνας: τη Βαρβάκειο Αγορά. Ένα μέρος που ενώνει ανθρώπους από όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου κι ας μη μιλούν την ίδια γλώσσα. Η αγορά δεν κάνει διακρίσεις, ανοιχτή και φιλόξενη με μια ζωντάνια και προθυμία μητρική, γίνεται τόπος – καμβάς άσκησης εικαστικής.

Majid Narenji

«Αγαπάω την τέχνη της φωτογραφίας. Δημιουργεί αναμνήσεις. Νιώθω πως η ίδια η ζωή είναι φωτογραφική. Κάθε στιγμή γίνεται μία ανάμνηση μόλις τη ζήσουμε. Πράγματα που έχουν λησμονηθεί μπορούν να μεταφερθούν πίσω στις αισθήσεις μας κοιτάζοντας απλώς τις φωτογραφίες τους. Μου αρέσει η Αθήνα γιατί είναι ταυτόχρονα και πολύ παλιά και πολύ μοντέρνα. Κάθε φορά που την περπατάω μου αποκαλύπτει κάτι καινούργιο. Η Βαρβάκειος Αγορά ήταν μια σπουδαία καινούργια ανακάλυψη».

Hind Alzayat

«Όταν πρωτοήρθα στην Αθήνα έμενα σε μια δομή σε άσχημες συνθήκες. Εκείνο τον καιρό σύχναζα στο Μοναστηράκι, μία περιοχή που παραμένει ένα από τα αγαπημένα μου μέρη της Αθήνας. Εκείνες οι δύο ξεχωριστές πραγματικότητες σηματοδότησαν την παραμονή μου και τη σχέση μου με την πόλη. Αν έπρεπε να διαλέξω μόνο τρεις εικόνες που αντιπροσωπεύουν τη σχέση μου με την πόλη, θα διάλεγα μία από τη δομή, μία από το Μοναστηράκι και μία από τα γκράφιτι που υπάρχουν στους δρόμους.

Τραβώντας με μια επαγγελματική κάμερα συνειδητοποίησα όλα τα πράγματα που δεν παρατηρεί κανείς όταν περπατάει σ’ ένα μέρος, όπως για παράδειγμα την έκφραση ενός ξένου περαστικού. Στη Βαρβάκειο Αγορά μου άρεσε η ποικιλομορφία των ανθρώπων που βλέπεις εκεί και όλα τα παλαιοπωλεία που την περιβάλλουν. Αυτό είναι κάτι που μου έδειξε η τέχνη της φωτογραφίας, ότι δεν πρόκειται απλώς για μία τεχνική ή αισθητική πρακτική. Τη νιώθω πιο πολύ σαν μια τέχνη που σε βοηθά να συνδεθείς με τα μέρη που επισκέπτεσαι και τους ανθρώπους που συναντάς».

Cedric Nkoko

«Είμαι ακτιβιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η συγγραφή είναι το πραγματικό μου πάθος, η σωτηρία μου. Μου αρέσει επίσης να βγάζω λόγους που ενεργοποιούν τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Αυτό το κάνω από τότε που πήγαινα γυμνάσιο. Στη Μόρια, όπου πέρασα τα πρώτα δύο χρόνια μου στην Ελλάδα, συγκέντρωσα μία μικρή ομάδα ανθρώπων για να τους προτρέψω να είναι δυνατοί στη ζωή. Τότε ήταν που ξεκίνησα να γράφω ένα ποίημα για την Ελλάδα. Επέλεξα να δω τη θετική πλευρά της ζωής, παρ’ ότι είχα και κακές εμπειρίες, επειδή είμαι ένας θετικός άνθρωπος. Το ενδιαφέρον μου για την Ελλάδα, τη φιλοσοφία και τη μυθολογία της, ξεκίνησε από την παιδική μου ηλικία, στα σχολικά μου χρόνια, καθώς κι όταν πήγαινα στο Βιβλικό σχολείο. Νιώθω μια σύνδεση με τη χώρα, τη φιλοσοφία της, την ιστορία της, τον πολιτισμό της, τη σημαία της με τον σταυρό και τις εννέα γαλάζιες ρίγες. Στην Αθήνα ένα από τα αγαπημένα μου μέρη είναι η Βαρβάκειος Αγορά, επειδή είναι ένα μέρος όπου νιώθεις την ανθρωπιά όσων εργάζονται εκεί. Δεν κρίνουν τα πιστεύω σου, από πού προέρχεσαι και τι γλώσσα μιλάς. Υπάρχει μία απλότητα και μια γενναιοδωρία. Ψωνίζω εκεί και συχνά μου χαρίζουν προϊόντα. Με χαροποιεί να τραβάω με την κάμερα. Παρατηρώ πράγματα που συνήθως αγνοούμε και αισθάνομαι ότι μπορώ να έχω μια περισσότερο άμεση επαφή με τους ανθρώπους».

Alain Manzenza

«Αυτό που μου αρέσει στην Αθήνα είναι ότι συναντάς ανθρώπους από διαφορετικές χώρες και περπατάς ελεύθερα σε όλη την πόλη. Μου αρέσει η Βαρβάκειος Αγορά επειδή είναι ένα μέρος να συναντήσεις και να κουβεντιάσεις με ανθρώπους, οι οποίοι είναι απλοί και εύκολα επικοινωνείς μαζί τους ακόμη κι αν δε μιλάς την ελληνική γλώσσα. Χαίρομαι όταν βρίσκομαι εκεί επειδή μου θυμίζει την Αφρική. Όμως, στην Αφρική νομίζουν ότι είσαι κατάσκοπος όταν κρατάς ή τραβάς φωτογραφίες με μια κάμερα. Όταν ξεκίνησε το εργαστήρι ήμουν πολύ προσεχτικός όταν έβγαινα έξω επειδή φοβόμουν ότι ο κόσμος θα σκεφτόταν το ίδιο κι εδώ. Σιγά σιγά ένιωσα πιο άνετα. Απολάμβανα να τραβάω φωτογραφίες στη Βαρβάκειο Αγορά, επειδή άρεσε πραγματικά στους ανθρώπους που εργάζονται εκεί να φωτογραφίζονται. Κάτι άλλο που εκτίμησα όταν κρατούσα την κάμερα ήταν ότι δε φοβόμουν την αστυνομία όταν περπατούσα στο κέντρο της πόλης».

Hamid Tabassomi

«Η Αθήνα είναι μία υπέροχη πόλη για μένα. Έχει ιστορία και ταυτότητα και είναι σαν την Τεχεράνη, πάντα ζωντανή. Όταν τραβούσα με την κάμερα στην Αθήνα, η πόλη ήταν πολύ πιο ενδιαφέρουσα για μένα. Για το αυτοπορτραίτο μου διάλεξα μία φωτογραφία ενός παλιού κτιρίου με το οποίο ένιωσα μία σύνδεση. Το κτίριο ήταν μοντέρνο στην εποχή του. Αλλά τώρα είναι εγκαταλελειμμένο και μοναχικό. Αυτό το κτίριο θα μπορούσε να μας πει πολλά για την ιστορία του στη διάρκεια των χρόνων, αν μπορούσε να μας μιλήσει. Ήμουν καταστηματάρχης στο Ιράν, γι’ αυτό είμαι καχύποπτος με τους ιδιοκτήτες καταστημάτων και τους πωλητές επειδή μπορώ να αναγνωρίσω εκείνους τους πωλητές που προσπαθούν να έχουν τον έλεγχο πάνω στους άλλους. Κι αυτός είναι ο λόγος που δε μου άρεσε η Βαρβάκειος Αγορά και επέλεξα να τραβήξω φωτογραφίες από τον γύρω χώρο».

Πλατεία Βικτωρίας

Saman Mirzaei

Ένα βίντεο για μια περιοχή στην οποία ο δημιουργός του περνούσε πολύ χρόνο και τη θεωρούσε μια αγαπημένη του γειτονιά.  Στο βίντεο ακούγεται το αφγανικό τραγούδι Sarzamin-e Man (my homeland) από τον Dawood Sarkhosh.

Ματιές στην πόλη

Φωτογραφικές βόλτες στις γειτονιές της Αθήνας

Παρελθόν και Παρόν

Teweldebram Gebrehawaria

Ένα βίντεο/σύνθεση με παλιές φωτογραφίες που απεικονίζουν ιστορικά σημεία της Αθήνας, τις οποίες ο δημιουργός τοποθέτησε στο σήμερα δίνοντας με τον τρόπο αυτό μια εικόνα του πριν, του τώρα και πιθανώς του μετά αυτής της πόλης.