Εαυτός και φωτογραφία

Ποιος είμαι, ποια είμαι; Είμαι στο εδώ και το τώρα. Κατοικώ στο βλέμμα μου, στις σκέψεις μου, στις μνήμες μου, στις εικόνες μου. Γράφω με το φως, ή αλλιώς φωτογραφίζω για να καταγράψω αυτό που βλέπω αλλά μου διαφεύγει, που γνωρίζω αλλά συνεχώς ανακαλύπτω: τον εαυτό μου. Η φωτογραφία στην πόλη ως όχημα αυτογνωσίας και αστικής περιπλάνησης.


Kambiz Isakhani

“Το όνομά μου είναι Kambiz Isakhani και είμαι 18 ετών. Έχω έρθει από το Αφγανιστάν πριν από 3 χρόνια. Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο για μένα, ήταν πολύ δύσκολο να επικοινωνήσω, αλλά τώρα είμαι άνετος και χαρούμενος, μπορώ να κάνω πράγματα που δεν μπορούσα να κάνω πριν και η φωτογραφία με βοήθησε πολύ. Με βοήθησε να συνδεθώ περισσότερο με τους ανθρώπους, να μιλήσω με ανθρώπους, να τραβήξω φωτογραφίες ανθρώπων... με βοήθησε να μάθω πράγματα που δεν ήξερα. Για παράδειγμα, έγινα πολύ ευαίσθητος για το μέλλον. Τι πρέπει να κάνω … Λοιπόν, μου αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο ..... και θα ήθελα να γίνω φωτογράφος και YouTuber… Στο μέλλον θα γυρίσω στο Αφγανιστάν».


Mohammad Yousef Abdulrahim

«Ονομάζομαι Mohammad Yousef Abdulrahim, είμαι 22 ετών και ζω στην Αθήνα. Είμαι ζωγράφος. Ασχολήθηκα με την τέχνη σε ηλικία 15 ετών όταν ζωγράφισα για πρώτη φορά. Ο πατέρας μου ήταν καλλιτέχνης, φωτογράφος και γεωπόνος. Προσπάθησα να μάθω κάτι από αυτόν. Μερικές φορές τραβούσα φωτογραφίες με τις κάμερές του. Όταν ήρθα στην Αθήνα, εργάστηκα ως καλλιτέχνης και σκέφτηκα πως θα είναι υπέροχο αν αρχίσω ν’ αναπτύσσω τις δεξιότητές μου βγάζοντας φωτογραφίες με τη δική μου κάμερα. Έτσι μπήκα στο μάθημα της φωτογραφίας στο πρόγραμμα του Curing the Limbo… Αυτή είναι η ιστορία μου, ελπίζω ν’ απολαύσατε το διάβασμά της…».


Anoosh Ariamehr

«Η φωτογραφία για μένα είναι η αγάπη του να κοιτάζεις. Αυτή η αγάπη ρέει από τα μάτια μας προς οτιδήποτε μας περιβάλλει. Σύμφωνα με τον Roland Barthes, στη ζωγραφική μπορείς να ζωγραφίσεις οτιδήποτε επιθυμεί η καρδιά σου ακόμη κι αν είναι κάτι παράλογο. Μπορείς να ζωγραφίσεις ένα ψάρι πάνω σ’ ένα δέντρο. Αλλά η ουσία της ζωγραφικής είναι η πραγματικότητα, ν’ απαθανατίζεις τη στιγμή που δε θα επαναληφθεί ποτέ. Στην ουσία, μπορούμε να παγώσουμε τον χρόνο σε κάθε πλαίσιο έτσι που να μπορεί να διαρκέσει για πάντα. Η δική μου παρόρμηση είναι ν’ απαθανατίσω  αυτή την πραγματικότητα. Για μένα η φωτογραφία είναι παρόμοια με τη συγγραφική τέχνη, μια παντοτινή αγάπη που με κάνει χαρούμενο. Είναι πολύς καιρός που έχω σταματήσει να γράφω για πολλούς και διάφορους λόγους. Και αυτό ήταν και είναι ακόμη κάτι πολύ δύσκολο. Η κάμερα γεμίζει το μισό από το κενό και την ανάγκη για γράψιμο. Είναι μία άλλη μορφή γραψίματος. Το γράψιμο για τις φωτογραφίες και η φωτογράφιση για τα κείμενα που γράφω ανοίγουν για μένα ένα νέο πεδίο πειραματισμού και έκφρασης».


Qamar Husaini

«Δεν ξέρω γιατί βγάζω τις φωτογραφίες που βγάζω. Απλώς αγαπάω την τέχνη της φωτογραφίας. Είναι μια τέχνη που απαθανατίζει τη στιγμή που θα μείνει αξέχαστη χάρη στη φωτογραφία. Στο παρελθόν μου άρεσε να βγάζω φωτογραφίες σε γάμους. Μου άρεσαν οι πόζες που έπαιρναν οι άνθρωποι προκειμένου να φωτογραφηθούν. Γενικώς μου αρέσει ν’ απαθανατίζω τις κινήσεις του σώματος. Επίσης μου αρέσει να βγάζω φωτογραφίες από δρόμους με δέντρα και τρένα επειδή μου αρέσει η ιδέα μιας κατεύθυνσης που μπορεί να πάρει ο άνθρωπος».


Sidiqha Mohammadi

Mια μικρή συλλογή φωτογραφιών από την Sidiqha Mohammadi με τίτλο: “Dancing figures” από τη μικρή παραμονή της στην Ελλάδα


Zarmina Khawari και Maqubola Akef

Δύο φίλες, εξοικειώνοται με την τεχνική της φωτογραφίας τραβώντας η μία την άλλη και αποκτούν αυτοπεποίθηση για να εκφραστούν και να δημιουργήσουν.